La douce douce france. C est tres tres jolie.
Portalet… entering france
We did it.. crossing the border by the portalet. 1795 m. Hard but we did it anyway… entering france. First 2 days…met great people where we could sleep. So far… we love this route even though it is up and down up and down…
Cerrado
Kamperen in spanje… het werkt nooit.vroeger .jaren terug toen we nog jong waren. Toen reden we op campings.
En elke keer was het een ramp. Gesloten. Verdwenen. Geen plekken voor trekkers. Alleen maar stenen… kortom niks.
We leerden wild kamperen. Niet wild wild zoals sommigen doen dus verscholen in de bossen stiekem.maar we zochten een mooie tuin van iemand, een parkje en vroegen bij de bar naar de zona acampada. De bbq plek. We leerden dat Spanje vol is met prachtig plekken. Beetje wassen in de bar of een duik in het zwembad. en we ontmoetten overal vriendelijke mensen. Zelfs een keer de politie die het zwembad voor ons opende.
Maar op deze route was er een geweldige camping zei ivo…
WAS ja
Dat is precies het juiste woord. De slagbomen en douches zijn dicht. We moeten wassen onder een tuinslang die ze vergeten af te sluiten zijn. Gelukkig is het 35 graden dus dan kan dat best.
Camping cerrado
Camping privado
Deze fietsers zijn wel wat gewend.Het was weer een geweldige fietsdag… op naar de Pyreneeën.
Maar ivo gaat eerst nog even naar de ijsbar 😜
Andree
Avontuur in spanje
Vraag nooit om te veel avontuur… dan krijg je het ook. We besloten tot een 2e zomervakantie. Of beter gezegd vervroegde herfst kerst en voorjaar…. zodat ons batterijtje goed geladen is voor de komende donkere winter.
Een vlucht naar Valencia. Kost niks. Is niemand.. niet al te veel gedoe… op naar Spanje. Het land waar het altijd genieten is voor de fietser. Prachtig landschap. Goed eten. Mooi weer.
We slapen bij pepe. Eeb super vriendelijk warmshower host die ons ophaalt op de airport.
Dag 1 Valencia en de bergen in. Hmmmm overal zien we modder op de weg. Vreemd. Het is lekker weer. 28 graden. Valencia is prachtig. Het fietspad eruit ook. In de middag komen er wolken. We trekken de bergen in. Hop daar gaan de fietsers….
en opeens……. zwarte wolken. Keiharde regen. Hagelstenen. We schuilen in een grote garage… oké dan Aanpassen gelijk op dag 1.
We kunnen niet verder. 2 km verderop zit hotel waar we vliegensvlug heen gaan. We zijn droog gebleven.
Op het nieuws zien we… vanochtend mega overstromingen in segunto… aha daar kwam die modder vandaan… er is in 1 dag meer regen gevallen dan in een half jaar. Daar zijn we net aan ontkomen.
Dag 2 naar teruel. Langs een oude n weg. Er is niemand. Iedereen pakt de snelweg. Hier kunnen we doorknallen. Kilometets rechtuit. Lekker menuutje onderweg. Ookk dat vind je overal in spanje. Vreemd weer. Warm en beauwd met dreigende wolken. Maar het blijft droog. Teruel is een prachtige stad. We pakken een hotel op de plaza. Aanpassen. We krijgen de grootste kamer zodat de fietsen erbij kunnen.
Spanje.. Het avontuur is begonnen Op naar de pirineos
Weer thuis
Wat een reis. Wat een avontuur. We hebben hebbem deze hele zondag nodig om bij te komen. Van alle indrukken. van alle gevoel. Oh ja het weer was pet maar het avontuur was geweldig.
Onze laatste dag gisteren fietsen we van tremelo 135 km naar Middelburg. Door de regen. Door Antwerpen. Langs de havens. Geweldig fietspad. Door het mooie Zeeuwse land.
We hadden een heerlijk verblijf gehad bij valerie en Luc. We stopten in de middag bij Nicole en Wilco en kregen heerlijke taartjes en alsof dat allemaal niet op kon vierden we s avonds nog mechteld verjaardag met een uitgebreid fruit de mer diner
Ongelooflijk dat we zo zijn verwend. Samen vatten gaat bijna niet.
Avonturen moet je beleven. Erover praten is mooi maar de wereld wacht… je moet er op uit.
Kijk wat er in het zeeuwse land op het einde stond. Het kan bijna geen toeval zijn.
We gaan even bij komen en werken maar het nieuwe avontuur roept ons al weer toe… to be continued
Dank dank dank. Voor lekker eten en gezelschap maar vooral voor al jullie vriendschap.
Ivo en Andree
wereldberoemd in brabant
Of we geïnterviewd en gefotografeerd kunnen worden voor de krant. De regionale krant. jac heeft het geregeld. dus om 9 uur staan we paraat bij kasteel cranendonck om ons te laten fotograferen. Hhhh.
Gelukkig is de regen net weg getrokken en hebben we vandaag redelijk weer. Het begint koud met 3 graden maar in de middag wordt het 11 graden.
Lenie fietst de eerste 20 km met ons mee. Daarna gaan we langs de kanalen. En lager ook nog via spoorweggetjes en fietssnelwegen .. Kortom mooie route door België, op naar valerie en luc. We zijn er al om 3 uur.
We genieten van een heerlijke thaise maaltijd. En vooral van gezelligheid. Nog maar 1 dagje te fietsen.
Andree
Dag 13 van grave naar maarheeze in brabant aspergeland
Eindelijk een dag zonder regen zonder wind. Kou…. ach daar doe je een extra jasje voor aan.
We sliepen heerlijk op de zolder. Genieten van de koffie van derek en vertrekken om een uur of 10 maar Ivo’s moeder. De route voert door het Brabantse land. Langs boerderijen kleine dorpjes. Door de bossen en over de heide. We zien asperge stekers. Afgelopen 2 dagen werden we al verwend met asperges. Jammie.
We kunnen zelfs picknicken. Niemand is er buiten. Dat is aan de ene kant heerlijk . Het land is van ons. Aan de andere kant zorgelijk. Winkels en cafes zijn zo te zien allemaal bijna of al helemaal failliet. De mensen die hun hond hit laten kijken gelaten. Dit land is te neer geslagen. Het wordt tijd dat we weer gaan leven.
Maar wij doen dat nu. De benen draaien. We genieten. Samen. Op naar Lenie. Warme douche. Lekker wijntje. Even tijd om bij te trekken. De plaatselijke krant belt voor een interview. Morgenochtend komt de fotograaf. Nu even binnen. Dat voelt zo heerlijk na een dag fietsen. Nog maar 2 dagen te gaan… wat een avontuur
Andree
t zorgelijk
Van Corona naar Corazon
Dag 12 alweer van onze tour d’amour. Het contrast kan niet groter zijn tussen droom en daad en tussen wens en werkelijkheid. Touren brengt altijd zoveel. De onverwachte dingen zijn het meest bijzonder, ja het weer valt tegen maar wat geeft het. Nederland is eigenlijk veel mooier in de regen. De wolkenpartijen met soms een waterig zonnetje, de wind. Dit is Nederland echt. Overal afgewaaide boomtakken. Het valt niet mee voor Andree want haar racefiets is toch echt veel minder comfortabel dan mjjn gravel bike met al die modderige bospaden.
Zoals gezegd het contrast is groot. We komen bijna niet weg bij Jac want zijn hisorische verhalen, foto- kunstcollectie nodigen uit tot langer blijven. Het fantastische hotel ontbijt nodigt ook niet uit tot opschieten en we hoeven niet ver, wind redelijk mee tot Grave. Uiteraard kan het altijd nog erger. Twee hagelbuien, het kan niet op deze tour. Prachtige wegen door de bossen, toepasselijk speelt de buckshot luidkeels” I’m dancing with you in the summer rain…!!!
Al snel staan we in het plaatsje Zeeland maar helemaal thuis voelen we ons pas in Grave bij Derek en Monique, Joost en Friso waar we totaal verkleumd en verregend aankomen. Ach het was wel drie graden vandaag! Gelukkig maakt de tapasbar van Derek veel goed. Wie ooit aan fietstochten heeft gedaan weet dat de contrasten tussen afzien en perfectie snel kunnen wisselen. De hele dag denk ik aan het grootste contrast tussen de covid stress van 2020 en het menselijkheid en vreugde van de mensen die ons zo hartverwarmend verwelkomen. Wat voelen we ons gelukkig. Van Corona naar Corazon, het kan zomaar omslaan in een ogenblikje. Dit is bike touring ten voeten uit. Onze tour d’amour gaat door wat er ook gebeurt. Want zoals ze zeggen in de tour de France, de Tour stopt voor niemand.
Ivo
Vlaggen halfstok
We trappen vandaag 5 uur lang recht tegen de wind. Windkracht 7 a 8. het is eigenlijk gekkenwerk. Soms moeten we afstappen. Vooral als de wind van zij komt en je fiets letterlijk onder je uitgeblazen wordt. We halen uiteindelijk een gemiddelde van slechts 12,5 km per uur. Zelfs in de hoogste bergen fietsen we nog wel 16 a 17. Maar vandaag dus niet.
De brug over de waal is het allerengste. De helft moet ik lopen. Voorovergebogen. De handen klemmend om het stuur. Bang dat mijn fiets de waal in waait. We schuilen achter een pilaar. Zelfs de vogels kunnen niet vliegen en schuilen onder de brug.
Onderweg is het land verlaten. De betuwe prachtig zelfs als de regen horizontaal valt. De vlaggen wapperen. Half stok. 4 mei vandaag. Maar de mensen zitten relaxed binnen. Geen idee van wat afzien betekent. Geen idee wat 4 mei betekent. Ik denk aan de verhalen van opa. Slechts een heel klein beetje kan ik me voorstellen wat het echt moet hebben betekent, verzet in oorlogstijd. Het zijn geen verhalen. Het is echt.
Ook vandaag is echt. Mijn gezicht is verweerd mijn ogen prikken nog terwijl ik al uren binnen zit. wat is er mooier dan vandaag bij Jac te komen. Historicus die met een prachtig boek over de oorlog bezig is. Uren vertelt hij. We genieten van wijn en kaasjes.
De vlaggen wapperen. Halfstok. De wind guur. De blik op oneindig. Nooit fietste ik zo zwaar nooit fietsje ik zo langzaam tegen de wind. De benen branden.
Een heel klein beetje begrijp ik beter. opdat wij nooit vergeten
Andree
10 dagen fietsen. 10 dagen avontuur
10 dagen fietsen. Door weer en wind. Vooral veel wind. Het valt niet mee. Maar we zetten door. Zoals we altijd doorzetten. Je bent toch niet van suiker zijn miin moeder altijd. Maar soms voelt het bijna wel zo.
Maar dan om de hoek zie je weer prachtige landschappen. En geniet je met volle teugen. De longen vol. De benen sterk. Steeds maar achter mijn lieve man aan. gisteren fietsten we door de achterhoek van Haaksbergen naar Doetinchem. En werden we gastvrij ontvangen bij miriam en bram. Vandaag langs de rivieren naar Elst. Zowaar een uurtje zon. En we gingen uiteraard direct picknicken. Hoezee…. we logeren bij Yvette in het ouderlijk huis. Wat een gastvrijheid overal. Wat een lieve mensen. Wat kan mij dat weer schelen als alles zo mooi is. We zijn samen. We genieten van het buiten zijn. Alleen op de wereld. Alleen met de pont over. Heel soms een verdwaalde mede fietser. En dan al die lieve vrienden en familie die zo goed voor ons zorgen. We worden mega verwend. Lekker eten. Gezelligheid. Nieuwe fietsokken prachtige ballon.
Je hoeft maar op je fietsje te stappen en het avontuur begint. En tja…. in elk avontuur hoort spanning. …dus ..
Of het morgen echt horror weer wordt of gewoon normaal met wind tegen en 5 graden….. we zullen het beleven. Doorleven…
En daarna liggend im een warm bad vergeet je alle ellende en blijft enkel de mooie herinnering. Laat je nooit weerhouden door een beetje hondenweer om gewoon erop uit te gaan. Op naar nieuwe verhalen en nieuwe herinneringen
