Vlaggen halfstok

We trappen vandaag 5 uur lang recht tegen de wind. Windkracht 7 a 8. het is eigenlijk gekkenwerk. Soms moeten we afstappen. Vooral als de wind van zij komt en je fiets letterlijk onder je uitgeblazen wordt. We halen uiteindelijk een gemiddelde van slechts 12,5 km per uur. Zelfs in de hoogste bergen fietsen we nog wel 16 a 17. Maar vandaag dus niet.

De brug over de waal is het allerengste. De helft moet ik lopen. Voorovergebogen. De handen klemmend om het stuur. Bang dat mijn fiets de waal in waait. We schuilen achter een pilaar. Zelfs de vogels kunnen niet vliegen en schuilen onder de brug.

Onderweg is het land verlaten. De betuwe prachtig zelfs als de regen horizontaal valt. De vlaggen wapperen. Half stok. 4 mei vandaag. Maar de mensen zitten relaxed binnen. Geen idee van wat afzien betekent. Geen idee wat 4 mei betekent. Ik denk aan de verhalen van opa. Slechts een heel klein beetje kan ik me voorstellen wat het echt moet hebben betekent, verzet in oorlogstijd. Het zijn geen verhalen. Het is echt.

Ook vandaag is echt. Mijn gezicht is verweerd mijn ogen prikken nog terwijl ik al uren binnen zit. wat is er mooier dan vandaag bij Jac te komen. Historicus die met een prachtig boek over de oorlog bezig is. Uren vertelt hij. We genieten van wijn en kaasjes.

De vlaggen wapperen. Halfstok. De wind guur. De blik op oneindig. Nooit fietste ik zo zwaar nooit fietsje ik zo langzaam tegen de wind. De benen branden.

Een heel klein beetje begrijp ik beter. opdat wij nooit vergeten

Andree